Wat zijn de grootste risico’s van crypto staking?

Staking versus liquiditeit verschaffen

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen staking en het verschaffen van liquiditeit, maar beide zijn manieren waarop je crypto kunt vastzetten in ruil voor een vergoeding (ook wel het rendement genoemd).

Staking, zoals we het in deze handleiding zullen noemen, betekent de rechtstreekse verstrekking van één activum, hetzij als delegator of validator, aan een blockchainnetwerk. Het staken van crypto helpt transacties op de blockchain te controleren en beveiligen. In ruil voor je bijdrage aan de beveiliging van het netwerk, word je beloond met een uitbetaling in crypto. De hoogte van deze vergoeding wordt naar rato berekend op basis van je inzet. De uitbetalingen vinden met verschillende tussenpozen plaats.

Als je bijvoorbeeld besluit om Cardano (ADA) te staken op de Cardano blockchain, word je elke 5 dagen beloond met een uitbetaling in ADA. Als je voor Cronos (CRO) op de Cronos blockchain gaat, ontvang je CRO voor elk block.

Liquiditeit verschaffen (soms ook wel staking of farming genoemd), kan op twee manieren. Of je verstrekt een tweetal activa (handelspaar) in een equivalent geldbedrag aan een gedecentraliseerde beurs (DEX) zoals Uniswap, of je verschaft één activum aan een gedecentraliseerd leenplatform zoals AAVE. Het grootste verschil tussen het verschaffen van liquiditeit en staking is dat je rendement bij het verschaffen van liquiditeit sterk kan fluctueren. Dit hangt af van de vraag en het aanbod voor het handelspaar dat je aan de DEX verstrekt, of de vraag van andere gebruikers op het leenplatform naar het betreffende activum.

Stel dat je liquiditeit verschaft aan het handelspaar ETH-WBTC op Uniswap. Je ontvangt dan waarschijnlijk een hoger rendement dan bij een minder gewilde pool van activa met een veel lagere market cap en handelsvolume. Als je bijvoorbeeld ETH verschaft aan AAVE, is het aanbod al zo groot dat je rendement amper 2% bedraagt. Maar er is meer vraag naar dan naar WBTC, dat slechts een rendement van 0,02% oplevert.

Nu we het verschil tussen deze twee manieren van staking hebben uitgelegd, zullen we je vertellen welke risico’s eraan verbonden zijn.

De risico’s van staking

REWARD SLASHING

Reward slashing, ofwel de vernietiging van je beloning, is niet van toepassing op elk activum dat kan worden ingezet (het maakt dus niet altijd deel uit van het protocol). Het wordt toegepast wanneer jij als validator, of de door jou gedelegeerde validator, een ongewenste handeling uitvoert. Als je bijvoorbeeld offline bent als je een block krijgt toegewezen, of als je een transactie dubbel indient, zal dit je vergoeding beïnvloeden (je beloning wordt dus vernietigd). Dit heeft geen invloed op je aanvankelijke inzet, maar het is toch een ongewenst verschijnsel. Je kunt dit risicobeperken door ervoor te zorgen dat je je taken als validator correct uitvoert, of zorgvuldig onderzoek verricht naar de validator aan wie je je inzet hebt gedelegeerd. Bij de meeste betrouwbare validators is het risico op reward slashing zeer klein.

Lock-up periode

Dit is geen serieus risico in die zin dat je nooit activa zult verliezen die je hebt vastgezet door middel van staking. Maar als je de activa nodig hebt, moet je je bewust zijn van deze lock-up periode en het potentiële risico dat het met zich meebrengt. Als je van plan bent je crypto te verkopen wanneer het een bepaalde waarde bereikt, moet je preventieve maatregelen treffen (op basis van wanneer je wilt verkopen) of de crypto gewoon niet staken om dit probleem in zijn geheel te vermijden.

Terra Classic (LUNC) heeft bijvoorbeeld een lock-up periode van 28 dagen. Dit betekent dat je na het inzetten 28 dagen moet wachten om je crypto weer te kunnen gebruiken. Dit had grote gevolgen voor gebruikers die LUNC hadden vastgezet toen de massale crash van Terra plaatsvond, omdat zij hun crypto niet konden verkopen voordat de waarde van de munt drastisch daalde.

HYPERINFLATIE

Dit is eerder een risico voor het algoritmisch staken van activa, zoals we zagen bij Terra Classic (LUNC). Aangezien het protocol bleef draaien op basis van het algoritme waarmee het was ontworpen, zagen de LUNC-stakers hun crypto-inzet verdampen door de hyperinflatie die optrad nadat de munt crashte. Het aanbod steeg in slechts twee dagen tijd van ongeveer 2 miljard naar ruim 6 biljoen.

Risico’s van het verschaffen van liquiditeit

ONGEREALISEERD VERLIES

Ongerealiseerd verlies ontstaat wanneer je liquiditeit verschaft aan een liquiditeitspool, zoals op Uniswap of PancakeSwap, en de prijs van je ingelegde activa verandert ten opzichte van het moment waarop je het inzette. Hoe groter het verschil in waarde, hoe groter het ongerealiseerde verlies. In dit geval houdt het verlies in dat je crypto-inzet minder geld waard is op het moment van opname, dan op het moment van storten.

Als je bijvoorbeeld het handelspaar ETH en WBTC in een liquiditeitspool stort en de waarde van ETH stijgt, zal de pool de verhouding tussen de twee munten automatisch aanpassen. Hierdoor verandert het bedrag dat je kunt opnemen. Dit betekent dat je waarde verliest, want als je de crypto in je wallet had gehouden, zou de waarde simpelweg zijn gestegen en had je winst gemaakt.

Maar als de crypto vastzit in een liquiditeitspool en de waarde van de munt stijgt, moet de cryptowaarde aan de prijsstijging worden aangepast om de equivalente geldwaarde te behouden. Als je jouw aandeel vervolgens opneemt, zul je minder ontvangen dan wanneer je de crypto in je wallet had gehouden. Dit verlies wordt gecompenseerd door het rendement dat het verschaffen van de liquiditeit je oplevert.

PROTOCOL-HACKS/SMART CONTRACT BUGS

Het andere risico van het verschaffen van liquiditeit zijn de zwakke plekken van DeFi als gevolg van codeerfouten. Als de ontwikkelaars een codeerfout over het hoofd zien, is de kans groot dat een hacker of andere kwaadwillende daar misbruik van maakt. Dit kan ertoe leiden dat een liquiditeitspool wordt drooggelegd of je activa vast komen te zitten in een smart contract.

Conclusie: Staking is superieur aan gecentraliseerde diensten

Ondanks alle bovengenoemde risico’s is staking over het algemeen veiliger dan rendement uit je crypto proberen te halen met behulp van gecentraliseerde diensten (zoals het beruchte FTX of Celsius Network).

De meeste risico’s van staking liggen op protocolniveau (zoals codeerfouten). Als je een betrouwbaar platform gebruikt, zou dit geen probleem moeten zijn. Zelfs in het geval van reward slashing (wat zeldzaam is), zul je je aanvankelijke inzet nooit verliezen. In plaats daarvan zul je enkel je beloning kwijtraken.

Tegelijkertijd bestaat bij DeFi wel het risico op hacks, maar er is geen gecentraliseerde instantie die je crypto opzettelijk kan stelen.

Zoals altijd blijft crypto riskant en moet je alleen investeren wat je bereid bent te verliezen. Dat gezegd hebbende, staking is een interessante manier om rendement uit je crypto te halen en het is dan ook zeker de moeite waard om meer over dit proces te leren.