Wat zijn de kenmerken van een blockchainnetwerk?
Blockchains hebben over het algemeen drie kenmerken:
Traceerbaarheid
Traceerbaarheid is weten waar iets vandaan komt (herkomst) en waar het terecht is gekomen (bestemming). Dit is een belangrijke eigenschap om na te gaan waar geld vandaan kwam en waar het uiteindelijk voor werd gebruikt. Het is ook nuttig om de herkomst van items vast te stellen.
Onveranderlijkheid
Onveranderlijkheid betekent dat wat er op de blockchain gebeurt, ook op de blockchain blijft. Dit is een zeer goede eigenschap om vertrouwen in een systeem te wekken. Als de gegevens niet veranderd kunnen worden, is het gemakkelijker te geloven dat wat er volgens het netwerk is gebeurd, ook echt gebeurd is, en dat er geen derde partij met de gegevens heeft geknoeid.
Transparantie
Er zijn verschillende factoren die zorgen voor transparantie. De broncode van de meeste blockchains zijn open-source en kunnen dus gecontroleerd worden door iedereen die inzicht wil krijgen in het netwerk. Wat Bitcoin betreft kunnen alle transacties door het publiek worden ingezien, waardoor er meer controle is en dus meer vertrouwen in de activiteit op het netwerk. Deze factoren dragen bij aan de transparantie van het netwerk.
Internet vs. blockchain
De uitvinding van het internet is een veelgebruikte vergelijking voor de opkomst van blockchain en cryptovaluta in de mainstream. Met de oprichting van internet kreeg iedereen van over de hele wereld toegang tot informatie. Het werd mogelijk om je stem te laten horen en daarna ook om altijd met de tijd mee te blijven gaan. Het internet was in feite een decentralisatie van informatie, waardoor we informatie nu eenvoudig kunnen uitwisselen, overdragen en delen.
Wat het internet met informatie deed, doet blockchain nu met geld. Verschillende blockchains bouwen nu een ‘internet van geld’, een wereldwijd financieel ecosysteem waarmee we op decentrale wijze waarde kunnen uitwisselen, overdragen en delen. Net zoals we vóór het internet afhankelijk waren van gecentraliseerde bronnen voor informatie, zijn we nu afhankelijk van gecentraliseerde instanties genaamd banken voor onze financiële infrastructuur. Blockchain verandert dit model in een verbijsterend tempo.
Zonder blockchain geen Bitcoin
Bitcoin werd op 31 oktober 2008 uitgevonden en op 3 januari 2009 gelanceerd. Pogingen om uit te zoeken we transacties veilig gekoppeld konden worden, gaan terug tot wel 1997, met de ‘HashCash’ als basis, een fenomeen van vóór Bitcoin. Bitcoin zou niet mogelijk zijn als de oprichters niet hadden gezocht naar een manier om een transactieketen te maken die ongevoelig is voor fraude.
Hoe werkt dat nu allemaal?
De Bitcoin-blockchain is een reeks individuele blokken, of blocks, met daarin transacties die plaatsvinden op het netwerk. Computers van over de hele wereld hebben dezelfde kopie van elk individueel blok. Deze computers vormen het Bitcoin Network en handhaven de veiligheid en authenticiteit van de blockchain.
De transacties die op het netwerk plaatsvinden, worden samengevoegd in blokken en in een versleutelde keten aan elkaar gekoppeld. Daarom bleek ‘blockchain’ een voor de hand liggende woordkeuze om de onderliggende technologie van Bitcoin en andere cryptovaluta te omschrijven.
Blockchain heeft geen tussenpersoon nodig
In het oorspronkelijke white paper waarmee Satoshi Nakamoto Bitcoin introduceerde, noemde hij een ‘peer-to-peer elektronisch geldsysteem’. ‘Peer-to-peer’ wil zeggen dat er geen tussenpersoon nodig is om transacties op het netwerk te authenticeren.
Geldtransacties zijn een peer-to-peer betaalsysteem. Er is geen derde partij nodig om de transactie tussen jou en een verkoper uit te voeren voor een aankoop of overdracht met geld. Het weglaten van deze tussenpersoon in online transacties kan mogelijk veel sectoren ontwrichten. Zo kunnen toeleveringsketens bijvoorbeeld efficiënter worden gemaakt door wereldwijde financiële transacties sneller en goedkoper te maken.
Het verschil tussen blockchain en cryptovaluta
Cryptovaluta is een toepassing van blockchain. Net zoals internet vele toepassingen mogelijk maakt (zoals websites) is er ook een grote verscheidenheid aan cryptovaluta met elk een eigen, unieke toepassing op hun eigen blockchain. Blockchain is de onderliggende infrastructuur die cryptovaluta mogelijk maakt.
Het is ook het vermelden waard dat niet alle blockchains een bijbehorende cryptovaluta hebben. Hoewel cryptovaluta de voornaamste toepassing is van blockchain, hebben professionals in de sector manieren gevonden om deze technologie ook te kunnen gebruiken zonder dat er een cryptovaluta voor nodig is.
De vele gebruikstoepassingen van blockchain
Er duikt een nieuwe industrie op in de technische uithoeken van de planeet. In de financiële wereld heeft blockchain allerlei toepassingen, zoals tokenization, grensoverschrijdende transacties en ongecensureerde betalingen.
In andere sectoren kan blockchain worden gebruikt voor overeenkomsten in zakelijke relaties om geschillen en onduidelijkheden tussen partners te voorkomen. Dankzij smart contracts (zelfuitvoerende gecodeerde contracten) zijn er nieuwe vormen van digitale overeenkomsten mogelijk. Dit is zeer nuttig aangezien het contract zo gedigitaliseerd wordt en de uitvoering ervan automatisch gebeurt.
Applicaties of toepassingen die gebouwd zijn op blockchains worden ‘gedecentraliseerde apps’ of ‘dApps’ genoemd. dApps zijn applicaties die op decentrale netwerken zoals Ethereum draaien. Je kunt Ethereum zien als een applicatie- of tokenplatform waarop dApps gehost kunnen worden. Je dApp kan profiteren van bepaalde aspecten van blockchain, zoals de duurzaamheid van gedecentraliseerde netwerken of de oncensureerbaarheid van cryptovaluta, door gewoon je idee bovenop een bestaande blockchain te zetten. Je hoeft je geen zorgen te maken over de onderliggende infrastructuur, want die wordt aangeboden door vrijwillige deelnemers van over de hele wereld.
Kan blockchain foutgaan?
Blockchain is software gemaakt door mensen, en mensen kunnen fouten maken. Toch is de Bitcoin-blockchain al meer dan tien jaar actief zonder dat het netwerk ooit succesvol werd gehackt. De ontwikkelaars van Bitcoin sloten een compromis met de software en kozen voor meer veiligheid en vertrouwen in plaats van voor een efficiënt netwerk dat een wereldwijde last aan transacties aankan.
Er hebben de afgelopen tien jaar veel hacks plaatsgevonden op blockchainnetwerken. Hackers vallen de code zelf aan of nemen het netwerk over via de beheermechanismen. Om op die laatste manier bijvoorbeeld het Bitcoin-netwerk te hacken, zou je 51% van het netwerk in handen moeten hebben. Dit lijkt een onmogelijke taak, aangezien het Bitcoin-netwerk zo breed verdeeld is dat het praktisch onmogelijk is om zoveel computercapaciteit te vergaren. Andere blockchainnetwerken zijn echtere kleiner en daardoor dus kwetsbaarder voor een 51%-aanval.
Wat is het verschil tussen openbare en privé-blockchains?
Blockchains kunnen op verschillende manieren bekeken worden. Een daarvan is kijken wie er toegang heeft tot het netwerk. Het Bitcoin-netwerk is bijvoorbeeld helemaal open voor iedereen, zonder partijdigheid. Het Bitcoin-netwerk heeft geen voorkeursbehandelingen op basis van sociale status of geografische locatie. Daarom wordt Bitcoin gezien als een openbaar netwerk.
Een privénetwerk is meer geschikt voor toepassingen waarbij toestemming nodig is voor toegang tot en gebruik van het netwerk. Een privénetwerk is beter voor bedrijfsdoeleinden, zoals toeleveringsketens, en gesloten financiële systemen.
Wat zijn de nadelen van blockchaintechnologie?
De nadelen van blockchain moeten gezien worden in de context van wat die specifieke blockchain probeert op te lossen. Als de blockchain een wereldwijd betaalsysteem probeert op te zetten, moet die blockchain schaalbaar zijn om aan de vraag te voldoen en gebruikers toch voldoende veiligheid bieden. Dit is een fel bediscussieerd onderwerp, maar het komt allemaal aan op hoe blockchains worden ingezet en beheerd.
Voor Bitcoin gebruikt de blockchain bijvoorbeeld meer elektriciteit dan heel Ierland in een jaar om niet meer dan 7 transacties per seconde uit te voeren. Als we dat vergelijken met VISA, die 65.000 transacties per seconde kunnen verwerken, schiet Bitcoin toch echt tekort. Het ergste is nog dat meer computers in het Bitcoin-netwerk het probleem van schaalbaarheid niet oplost. Met meer computers wordt het netwerk beter beveiligd, maar kan het nog altijd slechts 7 transacties per seconde verwerken.
Sinds het begin van Bitcoin hebben ontwikkelaars nieuwe blockchains gemaakt die beter schaalbaar zijn, maar ook aanzienlijk minder veilig dan de beveiliging van het Bitcoin-netwerk.
